marloesvl.reismee.nl

De eerste week

Woensdagmiddag, 5 uur geweest, ik zit op de veranda van mijn huisje te typen. Gelukkig in de schaduw, want al begint de zon nu wat af te nemen, het was echt heet vandaag. Kathy keek vanmiddag op de thermometer op haar veranda, en die gaf, in de schaduw, 39 graden aan! Kun je nagaan... maar hoe heet het ook is en hoe mensen om me heen soms zuchten en wilden dat het wat koeler was, ik ben er eigenlijk heel blij mee. De Nederlandse regen, kou en vooral wind heb ik echt nog geen seconde gemist!

Sowieso heb ik het steeds meer naar mijn zin in Swaziland. Beetje bij beetje begint het thuisgevoel te komen. Afgelopen zondag kwam Jennifer, vrijwiligster bij het Amerikaanse PeaceCorps, hier om me een beetje wegwijs te maken. Als je vrijwilliger voor PeaceCorps bent, dan betekent dat dat je voor 27(!) maanden wordt uitgezonden. Daar is een half jaar niets bij... Anyway, met Jennifer ben ik zondag en maandag de hele dag opgetrokken, wat erg gezellig was. Zondag leerde ze mij hoe het werkt hier met het openbaar vervoer, wat we 2x samen gedaan hebben. Dus maandagochtend ging ik alleen! Klinkt gek, maar dat voelde best stoer, zo in je uppie in een combi door de Swazi heuvelsrijden. Combi? Ja, zo noemen ze de openbaar vervoer-busjes hier. Je kunt het vergelijken met de Turkse Dolmus, die stopt wanneer je met je hand wappert - als ze niet overvol zitten tenminste. Je wringt je naar binnen tussen alle andere passagiers en boodschappen door naar een plekje en betaalt wanneer je uitstapt. Eigenlijk heel simpel, maar het lastige is dat er verschillende combi´s zijn die niet allemaal naar de goede bestemming gaan, en dat kun je aan het busje zelf eigenlijk nauwelijks zien. Dus het is soms wat gokken - ik ben tot nu toe steeds goed thuisgekomen, maar dat gaat vast nog wel eens mis...

Wink

Maandag heb ik in Piggs Peak, de dichtsbijzijnde grotere plaats, dus wat kunnen internetten (vraag niet hoe - ik kon mijn blog niet eens in! Hopelijk nu wel, ben zo benieuwd naar jullie reacties!) en een simkaart kunnen halen. Mijn Swazinummer werkt dus, maar... ik kan niet smsen! Wel ontvangen gelukkig, tenminste, ik heb er een paar binnengehad. Dus als je me smst en ik niets terugstuur - nothing personal

Wink
. In Piggs Peak zijn ook wat grotere supermarkten, dus daar heb ik wat boodschappen kunnen doen. Bij het kleine supermarktje vlakbij mijn huis ben ik uitgestapt om nog een paar extra dingen te halen. Toen ik vervolgens terugliep langs de kant van de weg met mijn volle plastic tassen, voelde ik me al een echte Swazi!
Cool

Dat supermarktje vlakbij is overigens een half uur lopen, dus je moet wel de tijd hebben. 's Ochtends is dan de beste tijd, en aangezien ik toch om 6 uur opsta - tijd genoeg

Wink
. Ja, 6 uur, en om 9 uur 's avonds gaat mijn lichtje uit! Het is hier tegen die tijd ook echt dónker - de term donker Afrika komt niet alleen van de huidskleur, zeg maar. Veel Swazi's hebben overigens nog geen electriciteit, dus die leven ook echt bij de dag. En gezien de temperatuur van de afgelopen dagen is dat niet zo'n gek idee. Om 6 uur 's ochtends is het nog lekker koel en bovendien echt heel mooi wanneer de zon net op is. Dus ik ga mijn ritme maar wat omgooien!

Het is inmiddels donderdag (ik typ mijn blog in fasen), maar dinsdag, woensdag en vandaag heb ik voor mijn gevoel al wat meer over Swaziland en over het project geleerd. Vusumnotfo, de stichting waar ik voor werk, heeft niet alleen ´mijn´ gardening project onder haar hoede, maar doet ook vanalles rondom het opgroeien van jonge kinderen bijvoorbeeld. Ik ga nog wel een keer uitgebreid uitleggen wat dat precies allemaal inhoudt, maar voor nu is het wel interessant om te weten wat ´Vusumnotfo´ betekent: namelijk 'restarting the economy'. Ah, vandaar die wazige Afrikaanse naam... Een en ander is begonnen na de grote droogte van 1991-1992, waardoor heel veel mensen afhankelijk zijn geworden van voedselhulp. Daar is onder andere mijn project, Food Security in a Changing Environment, uit voortgekomen.

Wat ook nog leuk is om te vertellen: gisteren heb ik bij een sessie gezeten waarbij PeaceCorps-vrijwilligers met Kathy en een paar locals vragenlijsten doornamen. Het idee is namelijk om één grote database te bouwen, waar de mijne een onderdeel van wordt. Die database heeft als doel om de communities en het leven hier in kaart te brengen, een groot sociologisch onderzoek eigenlijk. Superinteressant, vooral om te horen hoe moeilijk het is om de juiste vragen te formuleren voor bewoners. Ze moeten de correcte informatie geven en zich niet 'offended' voelen. Daardoor kost het soms een half uur om uit te vinden wat je precies moet vragen en vooral wat niet, en hoe je vraag overkomt. Die input kan ik straks ook gebruiken voor mijn database, waarvoor ik waarschijnlijk ook mensen moet ondervragen. Lijkt me echt een uitdaging!

Dan nog even snel iets over vandaag (donderdag - ik kan zo nog een paar alinea's typen, maar ja, keuzes he..

Wink
): er waren hier twee dames die zich heel in het kort gezegd bezig houden met de ontwikkeling van jonge kinderen. Met hun en met Kathy ben ik bij een aantal 'preschools' langsgeweest, vergelijkbaar met onze peuterspeelzaal qua leeftijd. Als het me lukt komen daar nog wat foto's van, want ja, die schattige zwarte kindjes met hun grote bruine ogen, die vind je daar!
Laughing
. Sowieso was het erg interessant om de onderlinge verschillen te zien. Het gebouwtje van de preschool was soms niet meer dan een vervallen schuurtje met golfplaten dak en geen enkel speelmateriaal, maar anderen waren echt een lokaal met ramen, een knutselhoek en een speeltuin buiten. Eenmaal terug hier volgde een uitgebreide discussie, over hoe leraren de juiste handvatten te geven om kinderen te leren wat ze moeten leren, en vooral ook om ouders uit te leggen hoe je met je kind moet/kunt omgaan - echt, alles wat in Nederland zo vanzelfsprekend lijkt is dat hier verre van. Bijvoorbeeld je kinderen vragen hoe het was op school, ze leren hoe te spelen in plaats van ze maar ergens in een hoekje te zetten want anders krijgen ze een tik, dat soort dingen. Het wordt me steeds meer duidelijk hoe complex het hele verhaal van ontwikkelingswerk is, wat daardoor juist nog meer vragen oproept. Wordt vervolgd, dat zeker, maar ik vind het nu al echt superinteressant om hier te zijn en te proberen mijn vinger achter 'Swaziland' te krijgen!

Ik laat het hier nu maar even bij, niet bij gebrek aan gespreksstof maar anders wordt het wel een hele lange lap tekst. Ik ga nu proberen om dit verhaal met zo'n usb-stick waar je je simkaart in kunt doen te uploaden vanaf de veranda, dus wie weet... anders zet ik het morgen of zaterdag in Mbabane (=de hoofdstad) online, waar ik een nachtje naartoe ga, onder andere met Jennifer en nog wat andere PC-vrijwilligers. Wordt vast leuk!

Bij deze alvast heel erg bedankt voor de reacties op mijn weblog - van Paul begreep ik dat ze er waren, hopelijk kan ik ze na het online zetten van dit stuk ook echt lezen! En bedankt voor de smsjes, erg leuk! Ik denk aan jullie, hou me op de hoogte over hoe het met jullie gaat! Dikke knuffel en tot snel!!

P.S. Het is inmiddels zaterdagochtend en ik zit in een internetcafé in Mbabane, en EINDELIJK kan ik mijn weblog in en al jullie reacties lezen! Echt superleuk, voel me helemaal happy! Dank jullie wel allemaal!!

Laughing
Laughing
Laughing

Reacties

Reacties

jan van der meulen

ha die Marloes, goed om een mooi verhaal van je te lezen. Helpt het dat je al een keer in Afrika bent geweest? Zijn de Swazi's ook andere mensen?
Heel veel goeds, ik ga morgen,
Jan

Leon

Hoi Marloes, goed om te horen dat je een leuke eerste week hebt gehad. Klinkt alsof je je al helemaal thuis voelt. Succes verder en maak er iets moois van en geniet! Groeten Léon

Anouk

Hoi Marloes,

Ontzettend leuk om al je verhalen te lezen - helemaal nu ik precies weet hoe het daar uitziet in Vusomnotfo! Fijn zeg dat je ook meteen leuke mensen om je heen hebt - dat scheelt altijd een stuk! Heel veel succes en plezier in ieder geval de komende weken en maanden en doe de groeten aan Georgina en Kathy van mij. Verder ben je natuurlijk altijd welkom in Kaapstad, dus mocht je plannen hebben om deze kant op te gaan, dan heb ik zeker een slaapplek voor je!

Chantal Dijkstra

Ha lieve Loes,
Wat een mooi en leuk verhaal weer!
Ik vind het echt super te lezen dat je het steeds meer naar je zin begint te krijgen en dat je een "thuisgevoel" creeert. Dat is belangrijk!
Ik kijk nu alweer uit naar jouw volgende verhaaltje...

Met Sem gaat alles overigens goed. Hij komt steeds meer aan en drinkt veel. De (borst)voeding blijft een puntje maar daar werken we aan. Ik kolf veel en probeer op die manier de productie op een goed niveau te krijgen. Als dit uiteindelijk niet lukt, zullen we overgaan op kunstvoeding. Dan heb ik in elk geval wel alles geprobeerd om Sem borstvoeding te geven. Ik wil mezelf nooit kunnen verwijten dat ik het niet geprobeerd heb.

Tot gauw!

Veel liefs en knuffel Chantal (, Rob en Sem)

Annemarijn

Loeske! Supertof om je verhalen te lezen! Volgens mij gaat het je helemaal lukken daar als ik dit zo lees. Alle begin is moeilijk, maar je gaat al behoorlijk op in het Swazi-leven volgens mij. Eric vond je verhaal ook heel herkenbaar ;-) Zeg, als ik je een persoonlijke mail wil sturen, mail ik dan naar je chocoladevla-adres, of naar je gmail? Of heb je een nieuw mailadres? En je oude NL mobiele nummer werkt dus niet? Had ik heel driftig naar lopen sms'en nl :-) Voortaan gebruik ik je nieuwe nr.
Veel succes honey & dikke zoen! An

Monique Sommer

Hoi Marloes,

Fijn dat je goed bent aangekomen. Lekker temperatuurtje ook om te lopen,ha,ha. Kun je alvast om 05.00 uur mee beginnen. Zo aan je verhaal te lezen doe heb je in korte tijd al heel veel indrukken opgedaan. Ben heel benieuwd hoe het verder gaat.

tot mails,

Monique.

Maaike

Hé meissie!
Ik ben al een aantal dagen bezig met een mail voor je maar dat schiet niet op. Heeft niets te maken met traag internet of een uur moeten lopen naar het volgende internetafé, maar het schiet niet op. Daarom eerst maar even een berichtje :-)
Hartstikke leuk die verhalen van je! Ik ben blij dat het goed met je gaat en je het naar je zin hebt!
Dan ga ik nu verder met je mail, 's ochtends vroeg op kantoor, dat is een mooie gelegenheid ;-)
Dikke kus

Rajna

Hey Marloes,

Echt leuk om te lezen wat je daar allemaal beleeft en goed ook om te lezen dat je je draai aan het vinden bent! Interessant wel hoor om zo in een andere cultuur te duiken en inderdaad te beseffen dat hier een hoop dingen vanzelfsprekend zijn. Eigenlijk zou iedereen verplicht eens een half jaar naar een minder ontwikkeld land moeten gaan :-) Zouden we vast wat minder zeuren, of ons druk maken over kleine dingentjes! Afijn, veel succes en plezier met alles wat je nog gaat beleven. Ben benieuwd naar je volgende verhaal!

Liefs,
Rajna

Mira

Harrloo lieve scheet!

Wat fijn dat je zo vaak schrijft! Dan hoeven we je wat minder te missen.
Ik ben echt blij voor je dat je het zo naar je zin hebt, had eigenlijk niet anders verwacht van jou:)

Nog leuk nieuws voor jou; in Rotterdam konden eergisteren de trams niet rijden vanwege de regen en ik stond 20 minuten in de (ijskoude) wind te wachten op een bus. Nu geniet je nog meer zeker?:phaha

Meissie, dikke kus en een knuffel en ga zo door, je bent supergoed bezig!

XXXX

ps: die vraag van Annemarijn geldt ook voor mij; waar kan ik je een mailtje sturen?

rutger

Lieve zus, ben jij mijn zus nog wel? ;) Marloes die geen stress heeft, rustig aan doet en vroeg op bed gaat. Je voelt je waarschijnlijk als herboren. Eigenlijk supermooi om dat van jou te mogen horen. Ik ben blij voor je en wat een interessante verhalen allemaal. Mooi dat je ook zoveel van ander ontwikkelingswerk te weten krijgt, erg interessant. Dikke kus van rut!

Lennart

Hey loes! Mooie verhalen! Hoorde van mam ook al dat je helemaal tot rust komt en je thuis voelt, fijn! En inderdaad, 6u opstaan.. serieus??? :P Toch geen afrikaanse vakantie dus ;)
Hier ook alles mooi! Behalve het weer :P Golf schiet mooi op, heb al een huisje met tuin van 110m2 op het oog (rivierenbuurt) en heb de 4mijl in 30.51 gelopen. Dat wast! Meer maak ik niet mee! ;)
Heeeeeel veel plezier weer loesje, geniet ervan daaro! Kijk met smart uit naar je volgende verhaaltje. Dikke kus van Len!

Eefke

He lieve Loes,
Erg leuk om je verhalen te lezen! En heel fijn om te horen dat je wat begint te wennen. Klinkt erg spannend allemaal, zo'n ander leven in een andere wereld ineens he?! Hier is het ineens herfst en het gaat alweer vriezen! :P Heel fijn!
Ik zit hier met een half slapend meisje op mn arm met 1 hand te typen. Tgaat heel goed en ze groeit enorm snel! Sorry ben helemaal vergeten om je foto's te mailen, heb er wel heel vaak aan gedacht om het te doen...
Lieve Loes, geniet ervan!
Heel veel liefs Eefke (en Kore en Richard)

Annabeth

Wauw Marloes, klinkt als een ontzettend mooi en enerverend avontuur! Wat leuk dat het werk dat je gaat doen steeds meer vorm krijgt.
Geniet van je project, de mooie oranje zandgronden, de warmte en de mooie wilde dieren!

Liefss!

Anne-Greet

Zo, eindelijk even al je verhalen uitgebreid doorgelezen. Helemaal goed! Geniet lekker van alles wat je meemaakt.

Veel liefs uit koud Amsterdam (vergeleken met 39 graden zeker koud!)

Susanne Hordijk

Hai Marloes,

Wat leuk om al je verhalen te lezen! Wat maak jij veel mee zeg, echt super leuk!!

Geniet ervan Gr uit Rotterdam :)

Aad

Sawubona mfazi,
1. Een van de vele dingen die ik vergat je te vertellen. Superol had je moeten hebben voor keelgorgelen. De eerste de beste vriend die overkomt mee laten nemen!
2. Abrikozen: PASOP meisie eet er niet teveel van äpricot-sickness"tast de imodium-voorrAad aan
3. Het woord Combi is afgeleid van de eerste VW busjes in Afrika die onder die naam werden verkocht. Nu is elk klein busje een ""Kombi".
4. Je mag i.h.a. wel verwachtenddat een Kombi-chauffeur Engels spreekt, tegenwoordig is het onderwijs tweetalig. Spreekt hij alleen maar Siswati`
dan vraag je±Upi wena hamba= )sorry, leestekens reageren niet goed
Voorkom at all cost om ergens anders terecht te komen / ga in dat geval naar een Policeman en spreek hem aan met Officer.
5. Als je weer eens in Piggs Peak bent vraag dan naar een Z.A. blanke vrouw die al jaren geleden een thuisbedrijf voor moeders van schoolkinderen opzette om dhen in staat te stellen de schooluniformen )verplicht' kunnen kopen Iki heb haar ontmoet toen ze in Rotterdam op cursus was bij CBI )ik wist niet eens dat je in Rotterdam iets kon leren'
6. Als

maaike

Ha Loes,
jemig, wat heb je al een hoop meegemaakt in 2 weken! wow. Het klinkt helemaal leuk en spannend! Goed te horen dat je je al thuis begint te voelen ;)
enjoy!
x Maaike

els

Marloes :-)
wat een lap tekst!
(jaloers)
groetjes Els

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!